ΠΡΟΦΙΛ

Η ιστορία και η ενασχόληση με την κατασκευή χειροποίητων κοσμημάτων ξεκινάει στα μέσα της δεκαετίας του 1960 όταν ο Παναγιώτης Κακλαμάνος άρχισε να μυείται στη συγκεκριμένη τέχνη σε ηλικία μόλις 16 ετών, ως μαθητευόμενος τεχνίτης στο τότε πασίγνωστο εργαστήριο χρυσοχοΐας Κατραμόπουλος στο κέντρο της Αθήνας.

Η θέληση για μάθηση και η μεταγενέστερη αγάπη για τη συγκεκριμένη τέχνη, η μύηση στα μυστικά του χειροποίητου κοσμήματος από τους καλύτερους τεχνίτες της εποχής, τον καθιέρωσε ως αντάξιο τους μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα.

Το ταξίδι όμως είχε μόλις ξεκινήσει. Η σταδιοδρομία του Παναγιώτη συνεχίστηκε στο εργαστήριο του καταξιωμένου οίκου κοσμημάτων, «ZOLOTAS». Εκεί πλέον ως καταξιωμένος τεχνίτης προσέφερε τις υπηρεσίες του, δημιουργώντας κοσμήματα που φορέθηκαν από κυρίες της τότε «υψηλής αθηναϊκής κοινωνίας».

Το ανήσυχο πνεύμα και η επιμονή του νέου ακόμα αλλά με πολλές πλέον εμπειρίες τεχνίτη, τον οδήγησε στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1970, να επιχειρήσει το βήμα της δημιουργίας του δικού του εργαστηρίου κατασκευής κοσμημάτων στο κέντρο της Αθήνας. Εκεί, είχε τη δυνατότητα όχι μόνο να δημιουργήσει δειλά δειλά το δικό του πελατολόγιο αλλά και να δώσει σάρκα και οστά σε δικές του δημιουργίες δίνοντας έτσι στη δουλειά του την προσωπική του πινελιά.

Μετά από μία δεκαπενταετία συνεχούς και επιτυχημένης σταδιοδρομίας το ταξίδι αλλάζει πορεία για τον Παναγιώτη Κακλαμάνο. Όντας πλέον από τους πιο καταξιωμένους τεχνίτες του κλάδου, αποφασίζει να δεχθεί την πρόσκληση – πρόκληση και να αναλάβει την τεχνική διεύθυνση του εργαστηρίου της εταιρίας «ZOLOTAS». Έχοντας υπό τις οδηγίες του πάνω από 15 έμπειρους μάστορες, παράγει κοσμήματα για τις πλέον απαιτητικές αγορές της Άπω Ανατολής και της Μέσης Ανατολής.

Η Δεύτερη Γενιά

Κάπου εκεί στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ξεκινάει και η ενασχόληση του σημερινού συνεχιστή της οικογενειακής παράδοσης Χρήστου Κακλαμάνου. Σε ηλικία μόλις δεκαπέντε ετών και αφού έχει τελειώσει το γυμνάσιο αποφασίζει να ακολουθήσει το συγκεκριμένο επάγγελμα, ξεκινώντας ως μαθητευόμενος στην εταιρία που εργάζεται ο πατέρας του, δείχνοντας από την αρχή ζήλο για τον νέο κόσμο που ανοίγεται μπροστά του.

Θητεύοντας δίπλα σε πολύ καλούς μάστορες, με την καθοδήγηση του πατέρα του και πολλές ώρες δουλειάς και αναζήτησης καταφέρνει να κερδίσει το σεβασμό των συναδέλφων του και να γίνει τεχνίτης.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, η αγάπη του για την τέχνη του και οι καινοτόμες ιδέες του, τον οδηγούν στην επανέναρξη της οικογενειακής επιχείρησης. Νέος αέρας, φιλοδοξίες και εμπνεύσεις είναι αυτά που σε συνδυασμό με την μακροχρόνια εμπειρία που διαθέτει ο πατέρας του, οδηγούν την επιχείρηση να κάνει έντονη την παρουσία της στην κλειστή «κοινωνία» του κοσμήματος.

Το έτος 2000 η επιχείρηση μεταφέρεται σε νέο χώρο όπου στήνεται ένα σύγχρονο ακόμα και για τα σημερινά δεδομένα εργαστήριο, ένας χώρος που πολλοί θα ζήλευαν. Στόχος είναι τα κοσμήματα να κατασκευάζονται εξ΄ολοκλήρου στο εργαστήριο.

Οι εμπνεύσεις δεν σταματούν και κάθε χρόνο δημιουργούνται νέα σχέδια τα οποία σχεδιάζονται αποκλειστικά από τον Χρήστο Κακλαμάνο, που διαθέτει το προσον της αποτύπωσης των ιδεών του.

Οι νέες τεχνολογίες που αναπτύσσονται στον κλάδο της χρυσοχοΐας γίνονται εργαλεία στα χέρια τους. Νέες μέθοδοι κατασκευής υιοθετούνται ώστε το τελικό φινίρισμα να αγγίζει την τελειότητα. Ένα πράγμα δεν είναι διαπραγματεύσιμο όμως, η τελική ποιότητα και ο σχεδιασμός. Αυτά αποτέλεσαν για δύο γενιές τα βασικούς πυλώνες ανάπτυξης και καταξίωσης της επιχείρησης.

Η Φιλοσοφία

Τα κοσμήματα που δημιουργεί η επιχείρηση ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο μέσω των συνεργατών λιανικής πώλησης, στα κεντρικότερα μέρη της χώρας και επιλέγονται από πολλούς τουρίστες που αναζητούν το ποιοτικό χειροποίητο ελληνικό κόσμημα.

Οι εμπνεύσεις έχουν τις ρίζες τους στην Αρχαία Ελλάδα αλλά και στο Βυζάντιο, βασικές περίοδοι του ελληνικού πολιτισμού. Η αναζήτηση δεν σταματά όμως στο παρελθόν, κοιτάζει και το μέλλον.

Οι συλλογές που δημιουργούνται σήμερα αλλά και αυτές που ελπίζουμε να ακολουθήσουν βασικό στόχο έχουν όχι μόνο τη δημιουργία και πώληση κοσμημάτων ως αντικείμενα πολυτέλειας αλλά και τη διατήρηση της διαχρονικότητας τους ως έργα τέχνης.

Να είστε σίγουροι πως για εμάς το δεύτερο είναι πιο σημαντικό.

Συνεχίζουμε...